Πρόκειται για τους φωτοβολταϊκούς σταθμούς, ισχύος 4.995 MW και 7.5 MW στις θέσεις ”Μπουτάκας-Ρεβένια-Αγ. Αθναάσιος” και “Ρεβένια” του δήμου Θηβαίων, αντίστοιχα.
Η Ανεξάρτητη Αρχή αφού διερεύνησε το θέμα της εφαρμογής των περιβαλλοντικών όρων κατάληξε ότι δεν είναι επαρκής η αιτιολόγηση από τις αρμόδιες αρχές, της μη επικινδυνότητας του ποσίμου νερού της λίμνης Υλίκης καθώς σε καιρό έκτακτης ανάγκης χρησιμοποιείται για την ύδρευση της πρωτεύουσας.
Οπως επισημαίνεται, τα στοιχεία από τα αποτελούνται τα φωτοβολταϊκά (πυρίτιο, μόλυβδος, ίχνη βαρέων μετάλλων κλπ.) είναι τοξικά και καθιστούν αδύνατη και επικίνδυνη την τοποθέτησή τους σε προστατευόμενη περιοχή ποσίμων υδάτων, γιατί σε περίπτωση ατυχήματος (πυρκαγιάς, θραύσης κλπ) θα υπάρξει μετά βεβαιότητας διασπορά βλαβερών στοιχείων στα επιφανειακά και υπόγεια ύδατα.
Αναλυτικότερα, από τον Συνήγορο αναδείχθηκαν κατά τον έλεγχο νομιμότητας της διαδικασίας έγκρισης περιβαλλοντικών όρων τα ακόλουθα σημεία:
-Αμφισβητείται η εγκυρότητα της αδειοδότησης καθώς η έλλειψη απαραίτητων γνωμοδοτήσεων αποτελεί παράλειψη ουσιώδους τύπου της διαδικασίας,
-Υπάρχει παραβίαση της ειδικής νομοθεσίας για την προστασία του νερού ύδρευσης της πρωτεύουσας
-Δεν είναι επαρκής η αιτιολόγηση της μη επικινδυνότητας της επίμαχης χωροθέτησης για το πόσιμο νερό.
Ο Συνήγορος μάλιστα προτείνει στη ΕΥΔΑΠ να προβεί στη λήψη άμεσων προστατευτικών μέτρων αποφυγής επιπτώσεων του νερού σε περίπτωση ατυχήματος και στο δε υπουργείο Υγείας να εξετάσει τη δυνατότητα τροποποίησης της υγειονομικής διάταξης για την κατ’ εξαίρεση εγκατάσταση έργων σε προστατευόμενες περιοχές.
Τέλος, ζητά από το υπουργείο Περιβάλλοντος να επαναφέρει σε ισχύ καταργηθείσα διάταξη για τις ανανεώσιμες πήγες ενέργειας, με την οποία προστίθεντο στις ζώνες αποκλεισμού άλλες περιοχές που υπάγονται σε ειδικό καθεστώς απαγόρευσης χωροθέτησης εγκαταστάσεων.
Αξίζει να σημειωθεί ότι παρά τις αντίθετες γνωμοδοτήσεις, η αρμόδια υπηρεσία προέβη στην ολοκλήρωση των διαδικασιών αδειοδότησης, έπειτα από έγγραφο-παρέμβαση του υπουργού Περιβάλλοντος, με το οποίο προτάχθηκε ως ζωτικής σημασίας η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, έναντι των προστατευτικών για την υγεία διατάξεων.
