To άρθρο 11 παρ.6δ του ΝΟΚ εξαιρεί από τον συντελεστή δόμησης την επιφάνεια των υποχρεωτικών σύμφωνα με τον κτιριοδομικό κανονισμό κοινοχρήστων χώρων συμπεριλαμβανομένων των ανελκυστήρων και των πλατύσκαλων και για επιφάνεια έως και 25 τ.μ. ανά όροφο και ανά κλιμακοστάσιο.
Το σύνηθες στις πολυκατοικίες ήταν το όλο κλιμακοστάσιο να κατασκευάζεται μεταξύ 16μ2 και 20μ2 με τον ανελκυστήρα να έχει φρεάτιο 1.40Χ1.70 με τη μεγάλη διάσταση στο βάθος και την απαίτηση στην έξοδο να υπάρχει διάσταση 1.50μ. στο πλατύσκαλο. Αυτό θεσμοθετήθηκε με τον ΓΟΚ 2000. Ο ΓΟΚ 1985 δεν είχε τέτοια προδιαγραφή, το δε πλάτος των βαθμίδων ήταν κατ’ ελάχιστον 1.20μ. μετρημένο στους οπτοπλίνθους, άρα μετά τα επιχρίσματα κυμαινόμενο από 1.17μ. έως 1.15μ.
Εδώ και πάμπολλα χρόνια έχουν κατασκευαστεί στην ελληνική επικράτεια τα κλιμακοστάσια των πολυκατοικιών με σφηνοειδή χάραξη. Η χάραξη αυτή δεν ακολουθούσε κατά γράμμα τους γεωμετρικούς κανόνες της χάραξης σκάλας με σφηνοειδή πατήματα, χάραξη καθαρά γεωμετρική με κανόνες και οικοδομική λεπτομέρεια που πρέπει να τηρηθεί κατά γράμμα. Τα κλιμακοστάσια αυτά που έγιναν στην πραγματικότητα πολύ δύσχρηστα(πλην ελαχίστων εξαιρέσεων), έχουν στον καθαρό χώρο τους και τμήματα υποστυλωμάτων στις γωνίες που με την αλλαγή των κανονισμών σκυροδέματος και αντισεισμικού και την υιοθέτηση μεγαλύτερων στύλων τμήματά τους είναι μέσα στο κλιμακοστάσιο. Το δυσμενέστερο που δεν έχει τηρηθεί είναι η μικρή διάσταση του σφηνοειδούς πατήματος, που ενώ κατά την οικοδομική και τον κτιριοδομικό κανονισμό δεν έπρεπε να είναι μικρότερο των 5 εκατοστών σε πολλές περιπτώσεις το βρίσκουμε και 4 και 3 εκατοστά. Αποτέλεσμα σε περίπτωση κινδύνου η κλίμακα να μην αποτελεί την αβίαστη έξοδο κινδύνου. Δεν είναι καθόλου εύκολο να τρέξεις σε τέτοια κλιμακοστάσια. Στην πράξη δε οι κάτοικοι των πολυκατοικιών τα αποφεύγουν, κινούμενοι με τους ανελκυστήρες.
Με το κίνητρο του ΝΟΚ καλό είναι πλέον εφόσον είναι ”δώρο” να κατασκευάζονται κλιμακοστάσια με ευθύγραμμα πατήματα, με ικανό πλάτος βαθμίδας τουλάχιστον 27.5 εκατοστά έως και 30 εκατοστά, με ενδιάμεσο πλατύσκαλο στο μέσο ύψος της υψομετρικής διαφοράς από όροφο σε όροφο, ή στην χειρότερη περίπτωση με δύο στάθμες πλατύσκαλων δηλαδή στη στροφή δύο πατήματα τετράγωνα 1.20Χ1.20, ώστε το πολύ με δύο ύψη η στροφή να έχει ολοκληρωθεί. Τέλος να αποφεύγονται τα ύψη άνω των 18 εκατοστών γιατί είναι πολύ κουραστικά.
Είναι και από στατικής άποψης πιο καθαρή λύση. Στην πράξη το τμήμα εκείνων των κλιμακοστασίων σπανίως κατασκευαζόταν όπως έπρεπε, καθώς στη θέση της στροφής τα δύο σκέλη παρουσίαζαν ρηγματώσεις ακόμη και χωρίς σεισμό. Πρόβλημα κατασκευαστικό παρουσιαζόταν και στην στήριξη της κλίμακας στη θέση της στροφής, καθώς το «μεσοδόκαρο» ήταν μπελάς και πολλές φορές αμελείτο.
Αξίζει να αναφέρει για την πληρότητα κανείς ότι ακόμη και σε περίπτωση προσθήκης, εφόσον υπάρχει υπόλοιπο σ.δ. τα υπάρχοντα κλιμακοστάσια εξαιρούνται και αυτά του σ.δ., επομένως προκύπτει ένα απροσδόκητο όφελος, προϊόν του ΝΟΚ, αρκεί να μην αρθεί από τις επικείμενες εγκυκλίους.
Έφη Σιαΐνη, www.e-adeia.gr
