Κάθε Δευτέρα τα αγάλματα και οι γλυπτές μορφές του Μουσείου Ακρόπολης πηγαίνουν… περίπατο.
Κατεβαίνουν από τα βάθρα τους ή ανεβαίνουν σε υψηλότερη θέση, αποκτούν μέλη που τους λείπουν, ξαναθυμούνται τα παλιά τους λαμπερά χρώματα, αλλά και δείχνουν τις πληγές τους.
Το «ζωντάνεμα» των αγαλμάτων είναι μια μελετημένη, οργανωμένη κίνηση. Μόνο όταν το μουσείο είναι κλειστό (στην προκειμένη περίπτωση κάθε Δευτέρα) μπορούν να γίνουν πολλές εργασίες που δεν είναι δυνατόν να εκτελεστούν μπροστά στον κόσμο. Η πιο απλή; Το ξεσκόνισμα των αντικειμένων μέσα στις βιτρίνες, από ειδικευμένο προσωπικό. Οι πιο σύνθετες; Ψηφιακά προγράμματα.
Πολλοί άνθρωποι του μουσείου είναι εκεί όταν είναι κλειστό. Λίγες μέρες πριν, ο πρόεδρός του Δημήτρης Παντερμαλής μάς παρουσίασε τις εργασίες που γίνονται αυτό τον καιρό, λέγοντας χαρακτηριστικά: «το μουσείο αλλάζει σιωπηλά». Μαζί του οι αρχαιολόγοι Σταματία Ελευθεράτου και Χριστίνα Βλασσοπούλου, η Κ. Παράσχη, ο επικεφαλής του εργαστηρίου συντήρησης Δημήτρης Μαραζιώτης, ο Ζαν Μαρκ Κουσνερέφ που ασχολείται με τις μετόπες, ο Κωνσταντίνος Βασιλειάδης και πλήθος άλλων εργαζομένων. Οπως εξηγούν, η Δευτέρα δεν αρκεί.
Οταν έχουν να στήσουν μεγάλο γλυπτό, ξεκινούν από το βράδυ της Κυριακής, ξενυχτώντας.
Ενθεση
Τι είδαμε την Δευτέρα που πέρασε; Την 20ή νότια μετόπη με τον Πέπλο της Αθηνάς να ανεβαίνει, με ένθεση σε πλέξιγκλας. Κάθε Δευτέρα τα αγάλματα και οι γλυπτές μορφές του Μουσείου Ακρόπολης πηγαίνουν… περίπατο.
Κατεβαίνουν από τα βάθρα τους ή ανεβαίνουν σε υψηλότερη θέση, αποκτούν μέλη που τους λείπουν, ξαναθυμούνται τα παλιά τους λαμπερά χρώματα, αλλά και δείχνουν τις πληγές τους.
Την 31η βόρεια με τον Δία και την Ιριδα να έχει στηθεί στο πάτωμα του 3ου ορόφου, ώστε οι επισκέπτες να μπορούν να τη θαυμάσουν από κοντά, πριν ανέβει ψηλά και δώσει τη θέση της στη μετόπη τη λεγόμενη του «Ευαγγελισμού» που τώρα συντηρείται στα υπόγεια.
«Δεν θα θέλαμε να κάνουμε παράτολμες κινήσεις, να βιάσουμε τη συντήρηση», υπογραμμίζει ο κ. Παντερμαλής. Στον ίδιο όροφο κάθε Δευτέρα γίνεται τρισδιάστατη σάρωση των λίθων της ζωφόρου ώστε να γνωρίζουμε πώς ακριβώς «εφαρμόζουν» τα δικά μας κομμάτια και τα κομμάτια που βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο.Τα «τεράστια νέφη σημείων» επιτρέπουν στους επιστήμονες να φανούν οι «πληγές» των γλυπτών. Επιτρέπουν επίσης στο Μουσείο «να είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμο για την ψηφιακή και για την αληθινή επανένωση».
Τίτλος του ψηφιακού προγράμματος, που γίνεται σε συνεργασία, «Ψηφίζω Παρθενώνα».
Στον όροφο των αρχαϊκών παρακολουθήσαμε δύο συγκολλήσεις: της μαρμάρινης κεραμίδας στη λεοντοκεφαλή από τον αρχαίο ναό (του 6ου αιώνα π.Χ.) και της ουράς ενός σκύλου, που αποδίδεται στον τεχνίτη του ιππέα Ραμπέν (520 π.Χ).Με τη συγκόλληση του θραύσματος «προεκτείνεται ο άξονας και το γλυπτό γίνεται ακόμα πιο δραματικό από όσο είναι», σύμφωνα με τον κ. Παντερμαλή.
Συγκολλήσεις και i-phone
Στην αρχαϊκή «γειτονιά», μια ακόμα Κόρη, του 669 π.Χ., μια ιερατική μορφή, που μέχρι τώρα παρουσιαζόταν σε δύο κομμάτια, έχει στηθεί σε ένα άγαλμα, με ενδιάμεσο στήριγμα από τιτάνιο. Σε αυτήν εφαρμόζεται (επίσης κάθε Δευτέρα) το πρόγραμμα CHESS, που είναι ψηφιακό και θα χρησιμοποιηθεί σε ξεναγήσεις με i-phone. Δημιουργούνται πέντε «περσόνες» με διαφορετική μόρφωση, ηλικία, ενδιαφέροντα που θα οδηγούν σε πρόσβαση ισάριθμων προφίλ.
Μουσική
Κέρασμα και μουσική περιμένει τους επισκέπτες του Μουσείου Ακρόπολης στις 22, 23 και 29 του μηνός. Την πρώτη και την τρίτη μέρα κουαρτέτα εγχόρδων θα παίζουν πάνω από την αίθουσα των αγαλμάτων και την ενδιάμεση η συμφωνική του Δήμου Αθηναίων θα είναι στο ισόγειο.
ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΚΩΤΤΗ akotti@pegasus.gr
