Σκοπός του Κανονισμού Επεμβάσεων είναι η θεσμοθέτηση κριτηρίων για την αποτίμηση της φέρουσας ικανότητας υφισταμένων δομημάτων και κανόνων εφαρμογής για τον αντισεισμικό ανασχεδιασμό τους, καθώς και για τις ενδεχόμενες επεμβάσεις, επισκευές ή ενισχύσεις.
Στον σύντομο χαιρετισμό του ο πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής του ΤΕΕ/ΤΚΜ Τάσος Κονακλίδης τόνισε ότι σύμφωνα με τις σύγχρονες απαιτήσεις των Ευρωκωδίκων, για τα κτίρια που κατασκευάστηκαν πριν από το 1985, δηλαδή έγιναν με τον παλιό κανονισμό, υπάρχει θέμα σεισμικής ασφάλειας. “Τα συγκεκριμένα κτίρια αποτελούν περίπου το 75%-80% του κτιριακού αποθέματος, δηλαδή αποτελούν τον κύριο όγκο του. Υπάρχει λοιπόν η ανάγκη ενίσχυσης των παλιών κατασκευών. Υπάρχει συχνά και η ανάγκη δομικής παρέμβασης για λόγους συντήρησης μιας κατασκευής ή βελτίωσης των κτιριολογικών χαρακτηριστικών της. Αυτές τις ανάγκες καλύπτει ο Κανονισμός Επεμβάσεων. Πρέπει να τον εντάξουμε στην επαγγελματική μας καθημερινότητα”, τόνισε. Όπως υπογράμμισε, το ζητούμενο για την χώρα παραμένει η αναβάθμιση του οικοδομικού πλούτου και δήλωσε ότι το Επιμελητήριο είναι διατεθειμένο να διοργανώσει σεμινάρια για τα μέλη του προκειμένου να ενημερωθούν περαιτέρω για τον ΚΑΝ.ΕΠΕ.
Από την πλευρά του ο πρόεδρος του ΟΑΣΠ, Κοσμάς Στυλιανίδης, αναφέρθηκε στο γεγονός ότι χρειάστηκαν περίπου δέκα χρόνια μέχρι η Πολιτεία να υιοθετήσει τον Κανονισμό Επεμβάσεων και στηλίτευσε τη αντιφατική πρακτική από τη μία να παρουσιάζεται ένας σύγχρονος Κανονισμός και από την άλλη να βρίσκεται σε εξέλιξη πλαίσιο τακτοποίησης αυθαιρέτων. “Είναι πιο εύκολο να διεκπεραιώνεις αυθαίρετα, παρά νόμιμα. Από άποψη κρατικής συνέπειας δεν έχουμε φτάσεις ακόμη στο επιθυμητό σημείο”, εκτίμησε.
Χαιρετισμό απεύθυνε και το μέλος της διοίκησης του Συλλόγου Πολιτικών Μηχανικών Θεσσαλονίκης, Φώτης Κουβουκλιώτης, ο οποίος ζήτησε από το ΤΕΕ/ΤΚΜ να διοργανώσει σεμινάριο για τον ΚΑΝ.ΕΠΕ. τον ερχόμενο Σεπτέμβριο, προκειμένου να ενημερωθούν οι μηχανικοί περισσότερο διεξοδικά.
Λίγα λόγια για τον ΚΑΝ.ΕΠΕ.
Ο αντισεισμικός κανονισμός περιλαμβάνει τις βασικές οδηγίες προς τους μηχανικούς για το σχεδιασμό και την κατασκευή αντισεισμικών έργων. Ο πρώτος αντισεισμικός κανονισμός ψηφίστηκε το 1959 και συνέβαλε αποτελεσματικά στην αντισεισμική προστασία της χώρας μας την περίοδο εκείνη. Αυτός αναθεωρήθηκε μερικώς το 1984 χωρίς, κατά την αναθεώρηση εκείνη, να ληφθεί υπόψη η σύγχρονη σεισμολογική γνώση. Όμως η επιστημονική και η τεχνολογική γνώση σήμερα παρέχει τη δυνατότητα σχεδιασμού και κατασκευής τεχνικών έργων με σημαντική ασφάλεια. Τέτοια γνώση περιλαμβάνεται στον Αντισεισμικό Κανονισμό (ΝΕΑΚ) και στην τροποποίηση του, τον ΕΑΚ2000, και στον αντισεισμικό Κανονισμό του 2003. Επί πλέον σήμερα στον Ελληνικό χώρο είναι σε ισχύ οι Ευρωκώδικες, που καλύπτουν και τον σχεδιασμό και κατασκευή αντισεισμικών έργων.
Για την αναβάθμιση – ενίσχυση των κατασκευών που έγιναν πριν από το 1985, αυτή μπορεί να γίνει σε προσεισμικό και σε μετασεισμικό επίπεδο. Αλλά και η δομική παρέμβαση για λόγους συντήρησης μιας κατασκευής καλύπτεται τώρα από τον ΚΑΝ.ΕΠΕ. Την ανάγκη ενίσχυσης των κατασκευών, καλύπτει ο Κανονισμός Επεμβάσεων, που αποτελεί προσάρτημα του αντίστοιχου Ευρωκώδικα.
Ο παρών Κανονισμός περιέχει διατάξεις υποχρεωτικής εφαρμογής, οι οποίες καθορίζουν:
α. Τα κριτήρια αποτίμησης της φέρουσας ικανότητας υφισταμένου δομήματος
β. Τις ελάχιστες υποχρεωτικές απαιτήσεις φέρουσας ικανότητας ανασχεδιασμένων δομημάτων ή μελών τους.
γ. Τον καθορισμό των τρόπων με τους οποίους μπορεί να γίνει επέμβαση
δ. Τη συσχέτιση του Κανονισμού αυτού με άλλους Κανονισμούς (υλικών, φορτίσεων κ.λπ.). Η εφαρμογή του Κανονισμού προϋποθέτει άτομα που διαθέτουν τις απαραίτητες εξειδικευμένες τεχνικές γνώσεις και τα σχετικά προσόντα.
Έναντι της παραγωγής ενός νέου έργου, προϋπόθεση της οποίας είναι ο σχεδιασμός του, η επέμβαση σε υφιστάμενο έργο προϋποθέτει την αποτίμηση πρώτα και καταλήγει στον ανασχεδιασμό του.
Η ημερίδα συνδιοργανώθηκε από το ΤΕΕ/ΤΚΜ και τον ΟΑΣΠ, με την ευγενική χορηγία των εταιριών: ISOMAT, SIKA και ΣΙΔΕΝΟΡ.
