Παρόλα αυτά δημοφιλέστερος προορισμός παραμένει η Βρετανία και ακολουθούν οι ΗΠΑ, η Γερμανία, η Γαλλία, καθώς συγκεντρώνουν τον μεγαλύτερο αριθμό Ελλήνων επιστημόνων.
Τα στοιχεία αυτά εκτέθηκαν χθες στη διάρκεια ημερίδας του γραφείου διασύνδεσης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας με θέμα “Εργασία στο εξωτερικό”. Ο καθηγητής Οικονομικής Γεωγραφίας του ιδρύματος, Λόης Λαμπριανίδης, διατύπωσε ορισμένες επικαιροποιημένες διαστάσεις της έρευνας που παρουσιάζει στο βιβλίο του “Επενδύοντας στη φυγή”.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που αναφέρονται στο βιβλίο, το 2010 υπήρχαν περίπου 120.000 Ελληνες επιστήμονες (που αποτελούσαν το 10% του συνολικού αριθμού επιστημόνων που ζουν στην Ελλάδα) που εργάζονταν στο εξωτερικό. Εκτοτε ο αριθμός αυτός έχει αυξηθεί, με τις εκτιμήσεις να κάνουν λόγο για πάνω από 150.000. Σύμφωνα με την έρευνα του κ. Λαμπριανίδη, οι περισσότεροι από όσους βρίσκονται στο εξωτερικό (ποσοστό 61%) πριν αποφασίσουν να φύγουν ή να παραμείνουν στο εξωτερικό μετά τις σπουδές για εργασία, δεν αναζήτησαν καν δουλειά στη χώρα μας.
Αν όμως το μελετήσουμε λίγο πιο προσεκτικά το υπόλοιπο 39% είναι ένα σοβαρό ποσοστό. Τί σημαίνει αυτό; Απλά ότι ο Έλληνας επιστήμονας, σαφέστατα ικανότατος και δημιουργικός, δεν θα καθήσει με σταυρωμένα τα χέρια σε μια οικονομία που δεν προσφέρει “καλλιεργήσιμο” έδαφος. Με όπλο την ξένη γλώσσα είναι σε θέση να δράσει και να διαπρέψει στο εξωτερικό, έχοντας όρεξη για δουλειά. Ακριβώς το ίδιο δείχνει και η επιχειρηματική πυξίδα, καθώς πολλοί δαιμόνιοι και ιδιαίτερα έξυπνοι Έλληνες επιχειρηματίες-επιστήμονες δραστηριοποιούνται στο εξωτερικό, ιδίως στο υπο-εδάφιο που σχετίζεται με τα τεχνικά έργα, την ανάλυση κατασκευών, τις κατασκευές και την καινοτομία.
